karavan alıcaktım lan ben. valla bak. hani şu her ''into the wild'' izleyenin hayali gibisinden değil. hiç ev sahibi olmak istemedim, istemiyorum da. ne bileyim, şöyle bi iki dergide yazıp çizerdim. döşerdim karavanın içini. o şehir senin, bu şehir benim. yol üstüne yol. hikaye üstüne hikaye. geçinip giderdim lan. hayal kuruyosun ya gece yastığa başını koyduğunda. işte o güzel. o çok güzel. ulan cinayet bile işlediğini hayal etsen güzel. hayal etmekten güzel ne var sanki. okuldaki arkadaşlarımı özlüyorum. şimdi bir çoğu evlendi, çocuk sahibi oldu, askere gitti. bir yaşam kurmak ne demek amınakoyim ya! nasıl yaparsın lan bunu? nasıl yapabilirsin? aynı halı sahada göt terlettik biz. aynı soğukta dondu kemiklerimiz kız beklerken. aynı sigarayı döndük olm. aynı tostu böldük ikiye. yol paranı verdim senin, bozuğun çıkmadığında. aynı yatakta uyuduk olm götlü başlı. 8 kişi kaldık 1+1'de. aynı şeye güldük. sen çift attın, ben atamadım tavlada. aynı yaprak kaçtı içtiğimiz çaya. aynı pornoyu izledik pcyi boş bulduğumuzda; birbirimizden habersiz. aynı küfrü ettik. aynı şişeden demlendik. aynı dumanı soluduk. şimdi bir araya gelsem bir çoğuyla iki çift muhabbet edemem. edemiyorum da. kendi hayatını kurmak ne demek ulan? göt lalesi! nasıl yapıyosun bunu? nasıl beceriyosun? iş, güç, çoluk, çocuk, geçim, kira, fatura... bişiy diyim mi? annen - baban; ''akraban'' olduğunda her şeye yabancı olmuşsun demektir. yabancılaştık be olm. bıyık bırakmışsın, duydum. senin neyine lan bıyık? ne ara baba oldun da beyaz atletle maç izliyosun? ama emin ol konu bu değil. bunlar olacak. kabullenemiyorum sanırım bazı şeyleri. şimdi ankara'ya gidicem. annem'i bırakıcam. babamı bırakıcam. köpeğimi bırakıcam. evimi bırakıcam olm, evimi. hani o her akşam annemin sıcacık yemeklerini yediğim, mışıl mışıl uyuduğum, haberlere sinirlendiğim evim... yeni bir hayat kurucam. az önce saydım, sövdüm ya sana, sen gibilere... ben yapıcam olm, aynı şeyi bu kez. ben hiç yapmazdım böyle şeyler. ben hep uysal olandım. ''tamam lan, yapalım!'' diyendim ben. şimdi ''hayır, olmaz'' diyorum. ne ara değiştim, ne ara bu cesareti buldum kendimde bilmiyorum. geri getiremicez dimi? hani o yukarıda saydığım günleri... koca koca adamlarken güreş tutmamızı mesela. en altta kalanın canı çıksın yapmayı. yapamıycaz dimi lan bi daha? alışıcaz be olm. sen yerinde sağ ol. mutlu ol. kimler, nelere alışmıyor amınakoyim. biz de alışıcaz. belki bi gün buluşuruz seninle. bi iki tavla atarız. ben çift atarım bu defa. şans döner belki, mars ederim.
o, bu değil de iyiydik lan, cidden iyiydik... belki yanımda olsan bu kadar tırsmazdım.
ama söz moruk. bir gün karavanla senin şehrine gelicem. bak, diycem amınakoyim; bak! karavanım var lan, diycem. gözüne gözüne sokucam arabayı. torpido gözünü açıcam. en hasından bi adıyaman tütünü sarıcam sana. ucuz olm, diyicem sonra. hala ucuzuna kaçıyor olucam tütünün bile. ama; akşama da kal, dersen donatıcam sofrayı. iki kadehin götünü tokuşturucaz. baktım samimiyet eskisi gibi, yığıcam seni çimlere; güreş tutuşucaz. ev alırsan müstakil yada bahçeli al o yüzden. benden söylemesi. şimdi yazıyorum falan da tek bi kişiye değil. beni arkadaşı olarak gören, arkadaşım olarak gördüğüm herkese... belki o yaşımızı asla geri getiremiycez ama hala hayal edebiliyor olalım lan. hayal etmeyi hayal etmenin hayali bile güzel.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder